Mookhoek 45
3293 AC Mookhoek
Netherlands
www.bloxvisuals.nl
Wat hebben de foto en de dichtregel hieronder met elkaar te maken?
Een open landschap krijgt waarde door bomen die tot aan de hemel reiken
Eelse Bies
Een kleine uitleg.
Eerst was er de brug.
"De Oude Dame" is de ophaalbrug in het dorpje Strijensas, en ligt over de sluis en de toegang Tussen het Hollands Diep en de Strijense Haven. Hoewel het dorp niet groot is en vrij onbekend, heeft dit plaatsje zelfs een belangrijke rol gespeeld in onze vaderlandse geschiedenis.
Als eerste is Prins Johan Willem Friso meer dan 300 jaar geleden verdronken bij Strijensas. Ten tweede is het de geboorteplaats van Suze Groeneweg (1875), de eerste politica in de Tweede Kamer.
In het dorpje is een Verenigingsgebouw, en het bestuur daarvan heeft een paar kunstenaars gevraagd een muurschildering te bedenken voor de achterwand van de zaal. Op verzoek van de kunstenaars heb ik een aantal foto's gemaakt van de brug en gezamelijk is voor deze foto gekozen. Echter om dit in kleur op een wand te zetten is ondoenlijk, dus is de keus gemaakt om dit in een sepia tint te doen!
Deze actie werd opgemerkt door galeriehouder van "de Opkamer" en de maker van het gedicht Eelse Bies.
Gevalletje van het een komt het ander.. dus
De galeriehouder heeft de 5 kunstenaars van het wandschilderproject, gevraagd of ze mee wilden doen aan een soort van estafette. Een kunstwerk maken naar aanleiding van de dichtregel die hierboven staat, en samen met eigen werk exposeren in de galerie voor een maand. Iedere maand wordt er dus gewisseld en is er een onthulling van het speciaal voor het project vervaardigde kunstwerk.
De vier dames die de wandschildering geschilderd hebben, hebben hun kunstwerk reeds onthuld en aan mij de eer om de laatste te zijn. Overigens worden in april alle specifiek gemaakte kunstwerken gezamenlijk nog een maand geëxposeerd in de galerie.
Wat ik heb gemaakt is nog geheim natuurlijk, en omdat ik nog heel even heb, is het nog niet helemaal af.. Als fotograaf ben je afhankelijk van bestaande onderwerpen, maar na wat ritten met de auto heb ik wel wat moois gevonden...
Wordt vervolgd.
Intro bij onthulling:
Een open landschap krijgt waarde door bomen die naar de hemel reiken. (Eelse Bies)
“Een uitdaging” heb ik het in de voorbespreking genoemd, maar ik heb er wel voor gepleit om dit te gaan doen. Ondanks dat er voorstellen waren die ons het leven een stuk makkelijker zouden maken, vond ik de uitdaging van deze dichtregel, spannender.
Vóór mij exposeerden schilders, die hun eigen gedachten de loop konden laten gaan en konden putten uit hun onmetelijke creativiteit. Met alle beschikbare materialen konden zij hun idee op een ondergrond plaatsen en vormgeven met hun handen.
Ik, als fotomaker, ben gebonden aan wat ik om mij heen waarneem en wat dat in mijn gedachten losmaakt (met de dichtregel in het achterhoofd). Ietsje minder flexibel dus, maar daar heb ik tenslotte zelf voor gepleit.
De dichtregel leert mij dat het vlakke van het landschap pas op gaat vallen als je er een onderbreking in plaatst. In het geval van de thema regel is dat een boom of meerdere bomen.
Inmiddels maken die bomen al zo lang deel uit van dat landschap dat zij de functie van meetpunt voor de vlakte, een beetje verloren zijn.
Er zijn nieuwe elementen verschenen in het landschap, die steeds hoger en hoger werden en steeds verder naar de hemel gingen reiken. Waar eerst de kerktorens en molens als hoogste punten waren, kwamen er hoogspanningsmasten en later ook windmolens voor onze energieopwekking op twee locaties in de Hoeksche Waard.De eerste generatie energie windmolens zijn alweer afgeschreven en zijn inmiddels vervangen door reusachtige exemplaren. Ook zijn er locaties bijgekomen, niet alleen in ons gebied, maar ook daar net buiten. Er is nu geen enkel punt meer waar je niet een van deze kolossen ziet ook van buiten de Hoeksche Waard.
Er valt dus niet aan te ontkomen.
Bij het maken van de foto’s in Strijensas zag ik de beweging en de synchrone houdingen van deze reuzen. Soms lijken ze een soort dans uit te voeren, net als bijvoorbeeld zwanen die vliegen.
Met 211 meter hoog zijn deze het nieuwe ijkpunt voor het open landschap. Ik hoop dat de delen van de Hoeksche Waard die nog enigszins een open landschap hebben, niet ten prooi zullen vallen aan onze toenemende energiebehoefte en geloof me, die dreiging is reëel.
April 2025
Het Opkamer project is ten einde. Tot 27 april hing in de galerie nog 1 foto, en dat is de foto die ik speciaal voor dit project gemaakt heb. Er hingen ook de andere werken die door de vier medekunstenaars zijn gemaakt. Dat alles met het werk van de galerie eigenaar Eelse Bies. Hij maakt beelden, schilderijen, gietwerk met hars en wat hij verder nog leuk vind.
Buiten dat het fijn is om je werk te exposeren, heeft het meer gebracht. Je moet aan het werk om je concept uit te werken en in mijn geval ben ik ook nog eens een andere techniek van analoog afdrukken begonnen. I
Hieronder ziet u de flyer en uitnodiging van het project en zie deze link voor het artikel in Het Kompas.
In de week voor de opening stond er een artikel in het Algemeen Dagblad over mijn fotografie.
